ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΑΛΑΒΑΝΟΥ»

Δείτε την εδώ.. http://enosy.blogspot.com/2010/02/blog-post_08.html

1. Επί του πολιτικού, δεν έχει να πει τίποτα καινούριο. Ανακυκλώνει απλώς τον διακαή πόθο ενός κομματιού της Αριστεράς να αλλάξει τους συσχετισμούς, εξαγγέλλοντας «πλατιά κοινωνικά μέτωπα που θα αντιπαλέψουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές μπλα μπλα». Αυτή η πλατφόρμα εμφανίζει τον εαυτό της ως αποκλειστικό κληρονόμο και κάτοχο των δικαιωμάτων του Δεκέμβρη, των αγώνων για το άρθρο 16 κλπ.

2. Επί της ουσίας, ο Αλαβάνος προσφέρει τον εαυτό του, για την δημιουργία ενός καινούριου πολιτικού μπλοκ. Που θα πιάνει όλο τον ΣΥΡΙΖΑ πέραν του Συνασπισμού και θα επιχειρείται να διευρυνθεί και προς άλλες κατευθύνσεις όπως διάφορα ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ.

3. Παρ όλα αυτά, η προοπτική διεύρυνσης δεν φαίνεται ορατή. Παρά τα όσα είχε αφήσει να εννοηθούν τις προηγούμενες μέρες, το κείμενο υπογράφουν αποκλειστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

4. Βασική του στρατηγική επιδίωξη είναι η αποδυνάμωση του Συνασπισμού. Γι αυτό και οι πλάγιες επιθέσεις στον ΣΥΝ ότι κάνει «προγραμματική αντιπολίτευση», ότι επιδιώκει «προνομιακές συνεργασίες με τους Οικολόγους Πράσινους», ότι «ερωτοτροπεί με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές» και ότι «υποτιμά τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ».

5. Βασικό συμπέρασμα: Ο Αλαβάνος δεν είχε ανέκαθεν αυτές τις απόψεις. Τις απέκτησε τώρα, αφού φτιάχτηκε πρώτα το πολιτικό σχέδιο με τον ίδιο επικεφαλής. Σήμερα ανακάλυψε ότι είναι κακό πράγμα η «προγραμματική αντιπολίτευση». Προσχορώντας στην γελοία παλιοκουκουέδικη αντίληψη οτι το πρόβλημα με την αντιπολίτευση είναι πως την αποκαλείς και όχι πως την κάνεις. . Σήμερα ανακάλυψε το πρόβλημα με την Ανανεωτική Πτέρυγα, πρόβλημα που ο ίδιος δεν θεωρούσε ότι υπάρχει όσο ήταν επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Σήμερα ανακάλυψε «ερωτοτροπίες του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ» . Και όχι όταν πήγαινε με τον Γιωργάκη σε συγκεντρώσεις υποψηφίων δημάρχων (Ζωγράφου πχ). Σήμερα ανακάλυψε προνομιακές συνεργασίες με τους Οικολόγους όταν ο ίδιος μιλάει για «ευρεία συστράτευση προοδευτικών δυνάμεων». Σήμερα ανακάλυψε «τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ». Όταν προεκλογικά ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ έτρεχε, ο Αλαβάνος ήταν εξαφανισμένος.

6. Αλλά πατάει και σε άλλη βάρκα. Κατηγορεί τον ΣΥΝ ότι «αναζητά εσωτερικούς εχθρούς μέσα στο κόμμα». Και έτσι κλείνει το μάτι όχι μόνο στην (απίστευτα καθυστερημένη πολιτικά) ομάδα Λαφαζάνη, αλλά και στην Ανανεωτική Πτέρυγα.

7. Το πρόβλημα του Αλαβάνου είναι ο Συνασπισμός. Για να εξυπηρετήσει την στρατηγική του υπαναχωρεί από βασικά πράγματα που έλεγε ο ίδιος ως πρόεδρος του ΣΥΝ. Δεν είπε κουβέντα για τους μετανάστες, και μάλιστα τη μέρα που γινόταν η σύγκρουση στη Βουλή. Έχει κάνει τούμπα «τύπου Ρεσάλτο»στα εθνικά και περιγράφει την χώρα «στο στόχαστρο του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, για να μην μπορούμε να παλέψουμε τα εθνικά μας θέματα». (ποια θέματα ρε παιδιά; την ονομασία της Μακεδονίας; ή το να μην επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Χριστόφια και Τάλαν στην Κύπρο;) Προχθές στη συνέντευξη τύπου τάχθηκε εμμέσως ακόμα και υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά είδε ότι δεν του έβγαινε και το μάζεψε. «Αυτές είναι οι απόψεις μου και αν δεν σας αρέσουν έχω και άλλες», έλεγε ο Μαρξ (ο Γκράουτσο, όχι ο Κάρολος..)

8. Το πρόβλημα του Συνασπισμού δεν είναι ο Αλαβάνος. Είναι η ανυπαρξία του κόμματος. Ο ΣΥΝ κάθεται αμήχανος και κοιτάει να τον λεηλατούν ο Αλαβάνος και κάτι γκρουπούσκουλα από τη μία, και η Ανανεωτική Πτέρυγα με προοπτική το ΠΑΣΟΚ από την άλλη. ΟΙ δύο φράξιες της ηγετικής ομάδας, που αντιστάθηκαν λυσσαλέα στην προοπτική του Συνεδρίου, έχουν ήδη από ένα σχέδιο διαφυγής προς τις κατευθύνσεις αυτές. Και στην μέση δεν κινείται τίποτα απολύτως. Εκτός από διάφορους μεγαλοπαράγοντες.